Paĝo:Colas - Epizodo de milito, 1915.pdf/11

El Vikifontaro
Ĉi tiu paĝo estis validigita

— Tute same, diris per akcento ne urba viro tridekjara, portante al sia pipo brulantan ligneron, estas tute ne amuziga milito por viroj di nia aĝo, kiuj havas edzinon kaj filojn.

— Kial ne! - diris alia.

— Por Kristnasko, ĉi tiu estas malĝoja Kristnasko! Ĉu ne vere, Silvano?

— Eĉ feliĉa - respondis tiu diablo, kies vangoj estis kovritaj je cikatroj, kiu respondis al la nomo de Silvano - se kiel manĝaĵetoj la Prusoj ne sendus al ni prunojn en la saŭco de Bismark.

— Ni havas samnombron da ili por ilia servo - aldonis unuklasulo sidanta sur sia tornistro kaj skribante per krajono al lumo saltetanta de olelumeto.

Interparolado daŭrigadis triviale, kiam eksono de trumpeto turnigis ĉies okulojn al la loĝejo.

— Al raporto! - ekkriis kaporalo kurante de grupo al grupo.

Surprizitaj, konfuzitaj kuniĝas ĉirkaŭ la serĝento, kiu legas:

Ordono de la Generalo komandanta la 20an Korpuson de Armeo.