Hans fariĝis poeto kaj gaje trotigis sian ĉevaleton tra la verda fabelarbaro, sed Heinz, kiu en sonĝo skuis la oran arbon, fariĝis lia — eldonisto.
Otto Emmert
de
Raymond Schwartz
Kun ĝojplena la valizo
Venu ĉiuj al Parizo!
Kun batanta, febra koro
Plenplenega je fervoro!
Verda estu la ĉapelo,
Verda estu la mantelo,
Verdaj estu viaj ŝuoj
Kaj la pantalonaj truoj!
Kun brodita verdĉemizo
Venu ĉiuj al Parizo!
Venu kun edzin’ kaj ido
Al la festo de l’ revido!
Ke eĉ plej brila tago de somero
Envolvas sin en ombran grizvualon,
Ke ĝi vespere la nebulan palon
Sin etendigas ĉien, — kruda vero!
„Ne estingiĝu, lasta sunflamero!“
En mi kriegas prema korsopiro. —
Ĉu haltigebla estas la transiro
Almorta de karulo? — Kruda vero!
Enhavo de G. E. 6 A: Leteroj al nova
esperantisto: 4. Post la naŭa germana kongreso — Iom
pri la Lingva Komitato — Devo kaj rajto de vojaĝanta
esperantisto en poŝtoficejo — 10. Esperanto-Weltkongreß
in Paris — Pri nia karavano al la Deka —
Kroniko el germanlingvaj landoj — Internationale
Esperanto-Bewegung — Esperanto im Kongreß der
Vereinigten Staaten von Nordamerika — Ekspozicioz kaj
propagandaj aranĝoj — Alvokoj — Für und wider —
Bibliografio — Redakcia korespondo — Oficialaj sciigoj
de Germana Esperanto-Asocio (G. E. A.):
Rundschreiben Nr. 30.
