(EL Marja Konopnicka.)
Już się ranek rozbiela
Na dzień wielki wesela ...
Jam blankiĝas mateno
Por la ĝoja soleno...
Sonas vigle signaloj,
]am vekiĝas la valoj:
— Kiam estos, kiam estos Junedzino vestita?
Bruas supro granita;
La Junedzo, vekita,
Matenruĝon elsendas,
Karan vorton atendas:
— Kiam estos, kiam estos Junedzino vestita?
Iras ar' amikina
Al la hejmo estrina,
Iras kun la rozfloro
Al renkont' de l' aŭroro:
— Ho ankoraŭ, ho ankoraŭ Junedzino ne preta!
