Ĉi tiu paĝo estis validigita
Miaj pensoj sin tenas je tempoj pasintaj,
-Sed falas en vento esperoj velkintaj,
Kaj la tagoj — malvarmaj, sensunaj.
Ekhaltu, ho koro malgaja, ne plendu!
Post nuboj la suno radias — atendu!
Ne sola vi tiel kun sorto batalas,
En vivon de ĉiu la pluvo ja falas,
Kelkaj tagoj — malvarmaj, sensunaj.
6.
EKCELSIOR[1] |
(El Henry Longfellow.) |
The shades of night were falling fast,
|