Paĝo:Grabowski - Nova Antologio, 1909.pdf/12

Jen hodiaŭ, vagante sur granda la maro,
Post la bordo cent mejlojn kaj cent antaŭ bordo,
Mi renkontis la flugon de cikoniaro
En la longa vicordo.
Ĝin vidante sur pola kampar’ en memoro,
Mi malĝojas, Sinjoro!

Ĉar pri homa tombar’ mi meditis multfoje,
Ĉar ne scias mi preskaŭ pri hejma trankvilo,
Ĉar mi kiel pilgrimo laciĝis envoje
Ĉe fulmtondra ekbrilo,
Ĉar ne konas mi lokon por mia last-horo,
Mi malĝojas, Sinjoro!

Miajn ostojn la blankajn Vi vidos, ho Dio,
Ne donitajn sub gardon al kapitelaro;
Sed min premas la sento de homa envio
Pro la tomb’… al cindraro.
Pro l’ eterna kuŝej’ nekonata, sen gloro,
Mi malĝojas, Sinjoro!

En Polujo preĝadas infano malgranda,
Ke al hejm’ revenigu min Dio kompate…
Mia ŝipo ne velas al bordo hejmlanda,
Tra la mondo ĵetate.
Ĉar la preĝo infana pro mi — sen valoro,
Mi malĝojas, Sinjoro!