Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita
Ho vanteco de artisto!
La buŝegon grimacigas
Kun rikan’ la eksdancisto,
Memorante pasintaĵojn.
Pro entuziasmo tikla
Li ekpruvos per ekzemplo,
Ke ne fanfarul’ li estas,
Sed dancisto vere grava.
Do subite li leviĝas,
Kaj sur postaj la piedoj
Kiel iam li ekdancas
La gavoton preferatan.
Mute, malfermitabuŝe,
Alrigardas la ursidoj,
Kiel patro tien, reen
Saltas en la luna brilo.
Ĉapitro V
Ĉe la siaj, en kaverno
Kuŝas en melankolio
Atta Troll, — kaj suĉetante
La piedojn, li murmuras:
„Mumma, Mumma, nigra perlo,
Kiun en la mar’ de l’ vivo
Mi ekkaptis, — en la maro
De la vivo mi vin perdis!
