Paĝo:Heine - Atta Troll, 1925, Zanoni.pdf/28

El Vikifontaro
Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita

Kio laŭ naturscienco,
Same ankaŭ kutimrajte
Ĉiam estis de jarmiloj, —
Oni neas arogante.

La gepatroj inspiradas
Al la idoj la eraron,
Minacantan la kulturon
Kaj surteran humanecon.

„Idoj“ — Atta Troll murmuras,
Sin turnante tien, reen
Sur kuŝejo sentapiŝa —
„Nia estas l’ estonteco!

Se urs’ ĉiu, ĉiuj bestoj
Pensus same kiel mi,
Per komunaj fortoj certe
Ni ja venkus la tiranojn.

Ekrilatus porkoviro
Kun ĉeval’, la elefanto
Volvus frate sian rostron
Ĉirkaŭ kornon de virbovo;

Urs’ kaj lup’ ĉiukoloraj,
Ŝaf’, simio, eĉ leporo
Agus kune iomtempe,
Kaj la venko ne malestus.

Unuiĝo, unuiĝo
Estas urĝa la bezono!
Unuope ni sklaviĝas,
Kuniĝinte ni ekvenkos!