Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita
Nun la homoj plikleriĝis;
Ili ne plu sin mortigas
Reciproke pro fervoro
Al ĉielaj interesoj; —
Ne, — ne plu manio kreda,
Ne revem’, fanatikismo,
Sed havemo, egoismo
Igas ilin mortigadi.
La havaĵojn de la tero
Kaptas ili en konkuro, —
Jen eterna batalado, —
Ĉiu por si mem rabadas!
La komuna heredaĵo
Iĝas hav’ individua; —
„Rajtoj de la posedado“ —
Oni diras — kaj „propraĵo“!
Ĉu propraĵo? Rajt’ poseda?
Ne! — Rabado! Ne! — Mensogo!
Tian ruzan sensencaĵon
Povis trovi nur la homo.
Posedaĵojn ne ekkreis
La naturo, ĉar sen poŝoj
En la felo ja naskiĝas
Senescepte ni estaĵoj!
Eĉ ne unu el ni havas
Denaskiĝe tiajn poŝojn
En ekstera, korpa felo,
Por kaŝkovri la ŝtelaĵon.
