Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita
Viaj aktoj priesploraj
Nun fermiĝas, perfidulo
Je la majesteco homa!
Morgaŭ ni vin persekutos!
Ĉapitro XI
Kiel bajaderoj dormaj
Kuŝas montoj, frosttremante
En ĉemizo blanknebula,
Kiun vent’ matena movas.
Sed subite ilin vekas
Suna dio; li fortiras
La kovraĵon, eĉ la lastan,
Lumigante nudan belon! —
Frumatene mi ekiris
Kun Laskaro, por ĉasadi
Urson. Je tagmeza horo
Ni atingis Pont d’ Espagne —
Jen la nomo de la ponto,
Kondukanta Hispanujon
El Francujo — okcidenten
Al barbaroj malprogresaj;
Malprogresaj je mil jaroj
Estas ili laŭkulture, —
Miaj orientbarbaroj
Sole unu je jarcento.
