Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita
Viposonoj, hejse, hola!
Ĉevalblekoj, hundbojado!
Ĉaskornsonoj kaj ridado,
Resonado ĝoje-kria!
Antaŭkuris avangarde
Aventuraj ĉasobestoj:
Cervoj, porkoj grandamase,
Kaj post ili la hundaro.
Ĉasemuloj diverslandaj,
Same el diversaj tempoj;
Jen ekzemple ĉe Nimrodo
Ĉase rajdis Karlo Deka;
Alte sur ĉevaloj blankaj
Ili pasis galopante.
Piedsekvis la pikistoj
Kaj paĝioj kun la torĉoj.
Kaj kelkiu en la aro
Ŝajnis al mi bonkonata.
Jen, — en ora la armaĵo
Ĉu ne estis li reĝ’ Artus?
Kaj la dan’ sinjoro Ogier,
En kiraso verde-brila, —
Ĉu ne havis li aspekton
De arbara rano verda?
Eĉ heroojn de l’ spirito
Mi ekvidis en la aro;
Mi ekkonis nian Wolfgang
Je la gaja bril’ okula.
