Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita
Jen vizaĝo sana, roza
Kiel sur pentraĵ’ de Greuze:[1]
Buŝ’ — korforma, malfermita,
Kun belegaj, blankaj dentoj.
Ŝi surhavis noktoveston
Bluan, kiun vento levis.
Eĉ en la plej bonaj sonĝoj
Mi ne vidis tiajn ŝultrojn.
Preskaŭ estus mi saltonta
Tra l’ fenestro, por ŝin kisi!
Sed mi haltis, ĉar kredeble
Mi ja rompus mian nukon.
Kaj ŝi estus nur ridinta,
Se mi sube en l’ abismo
Falus antaŭ ŝin sangante —
Ho, mi konas tian ridon!
Sed la tria virinbildo,
Kiu frapis mian koron, —
Ĉu ŝi estis diablino
Kiel jen la du aliaj?
Ĉu diablo aŭ anĝelo?
Mi ne scias. En virinoj
Vi alterne povas trovi
Jen diablon jen anĝelon.
Sur vizaĝo ardmalsana
Kuŝis orienta ĉarmo,
Kaj la vestoj memorigis
Pri fabel’ Ŝeherezada.
- ↑ Franca pentristo. La trad.
