Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita
Kaj pri propra senkulpeco…
Jen afero tre dubinda! —
Eĉ ĉu mi ankoraŭ vivas,
Mi pridubas iufoje!
Do, min prenu kavaliro,
Via „cavalier servante“;
Portos mi kolorojn viajn
Kaj eĉ vian kapricaron.
Ĉiunokte viaflanke
Rajdos mi en la ĉasaro, —
Ni karesos, kaj ni ridos
Pri petolaj miaj ŝercoj.
Mi agrable vin amuzos
Dum la nokto, sed dumtage
Ĝojo ĉesos, kaj plorante
Sidos mi sur via tombo.
Jes, dumtage mi plorante
Sidos sur la reĝa tombo,
Sur la tombo amatina
En la urb’ Jeruzalemo.
Kaj la judoj preterpase
Pensos certe, ke mi ploras
Pro pereo de la Templo
Kaj de l’ urb’ Jeruzalemo.
