Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita
Ĉapitro XXI
Argonaŭtoj (sed sen ŝipo)
Piediras la montaron,
Kaj anstataŭ ora felo
Nur akiras — ursan haŭton.
Ho, ni estas plorinduloj,
Heroetoj nur modernaj;
Kaj neniu klasikulo
Eternigos nin per kantoj.
Kaj ni tamen suferadis
Mizeregon. Kia pluvo
Nin surprizis sur la supro,
Senarbara, senfiakra!
Nuboromp’! (Bandaĝo krevis!)
Akvo falis laŭtorente!
Tian duŝon ne travivis
Eĉ Jasono sur Kolĥido.
„Pluvombrelon! Ho mi donus
Tridek ses germanajn reĝojn
Nun por unu pluvombrelo!“ —
Kriis mi, en pluv’ dronante.
Mortolace, tre malgaje,
Kiel hundoj akvumitaj,
Ni revenis en la nokto
Al la alta sorĉistejo.
