Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita
Nuraj ursoj kaj fantomoj!
Homaire ĉiu urso
Gvidas brak’ je brak’ fantomon
En blankega ĉerka tuko.
Tiel parigite ili
Dancis valson, tien, reen
Tra l’ salono. Stranga vido:
Jen timiga, jen ridinda.
Ĉar la ursoj malgraciaj
Nur kun peno sampaŝadis
Kun aeraj la fantomoj,
Ŝvebetantaj facilmove:
Senkompate kuntrenataj
Estis la plorindaj bestoj,
Kaj ilia spiregado
Supersonis la muzikon.
Kelkafoje dum la danco
Iuj paroj koliziis, —
Kaj al la fantom’ puŝinta
Donis urs’ „malventran“ baton.
Iufoje urs’ valsanta
Ŝiris for la ĉerkan tukon
De la kapo de l’ kunulo:
Ekaperis kap’ skeleta.
Kaj subite ekbruegis
La trumpetoj kaj ĉaskornoj
Kaj ektondris tamburegoj:
Jen la fina galopado....
