Saltu al enhavo

Paĝo:Heine - Atta Troll, 1925, Zanoni.pdf/88

El Vikifontaro
Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita

Jen sin kaŝis nur Laskaro
Kun pafil’. Kaj li trapafis
Tiun koron esperĝojan,
Ke eliĝis sanga fluo…

Sian kapon li balancas
Kelkafoje, — sed subite
Falis teren li kun muĝo:
„Mumma!“ — li lastfoje spiris.

Tiel falis la heroo,
Kaj li mortis. Sed senmorta
Post la morto li leviĝos
En la kanto de l’ poeto.

Li leviĝos en la kanto;
Lia gloro paŝos for
Per troĥeoj kvarpiedaj
Tra la tuta vasta ter’.

Kaj li havos monumenton,
Sur la kampoj de Walhal’,
Kaj surskribon sur la ŝtono
Jen en lapidara stil’:

„Atta Troll. Tendenca urso,
Pia, — kaj fidela edzo.
Delogita de l’ spirito
De l’ epoko. Origine:
„Sansculotte“ en arbar’.

Malbondanca; sincerecon —
Tamen en la vila brusto.
Kelkafoje fiodora.
Ne talent’, sed karaktero!“