Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita
Kaj ŝi estis Nigra Mumma,
La edzin’ de Atta Troll!
Mi rekonis ŝin je l’ brila
Malsekeco de l’ okul’.
Vere ŝi! Filino nigra
El la sudo, nun pariĝis
Kun sibiriano vila,
Kun barbaro el la nordo!
Ridetante diris negro,
Alpaŝinta nin ĝentile:
„Ĉu vidaĵo pli majesta
Estas ol la amludado?“
Mi respondis: „He, kun kiu
Mi ekhavas la honoron…?“
Tiu kriis mirigite:
„Ĉu vi ne rekonis min?“
Estas mi la „Negra Princo“,
Tamburinta! (Freiligrath!). —
Tiam mi malbone statis
En tediga izoleco.
Tie ĉi mi trovis lokon
Kiel parka bestgardisto,
Kaj mi trovis hejmajn plantojn,
Kaj leonojn, tigrojn eĉ.
Tie ĉi mi pli agrable
Vivas ol ĉe la foiroj,
Kie mi tamburi devis
Por salajro ne sufiĉa.
