Paĝo:Homero - Iliado, 1896, Kofman.pdf/28

El Vikifontaro
Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita

Estis li strabokululo kaj ankaŭ lamulo, la ŝultroj
Ĝibaj sur brusto kuniris, kaj supre leviĝis la kap
Akrafine, kovrita de kelkaj lanugoj maldensaj.
Lin ne suferis precipe Aĥilo kaj Odiseo: 220
Li ilin ĉiam insultis. Nun Agamemnonon Atridon
Dian li pike kaj laŭte insultis. Kaj ĉiuj Aĥajoj
Forte koleris kaj forte indignis en siaj animoj.
Sed li, laŭtege kriante, Agamemnonon insultis:
  "Ho vi, Atrido, pro kio vi plendas kaj kion vi volas? 225
Estas ja plenaj de kupro viaj tendoj kaj ankaŭ
De elektitaj virinoj, kiujn ni ĉiuj, Aĥajoj,
Al vi unua donacas, kiam nur urbon ni rabas.
Ĉu eble mankas vin oro de ia ĉevalobridulo
Trojourbano, portota pro deaĉeti la filon, 230
Kiun mi mem aŭ alia altrenus ekkatenitan?
Ĉu vi junetan virinon volas por ĝui volupton
Unu kaj sola, aparte de ĉiuj? Ho ne, ne konvenas,
Ĉefo estante, Aĥajojn en mizerojn trenadi.
Molaj, timuloj! Ne estas Aĥajoj vi, nur — Aĥajinoj! 235
Hejmen fornaĝu ni nun, sed lin ni forlasu ĉe Trojo,
Ke per donacoj satiĝu li tie ĉi, ke lie sciiĝu,
Ĉu ni hodiaŭ lin helpas per io, aŭ eble — ne helpas,
Lin, kiu ĵus Peleidon, viron pli indan ol li mem,
Malhonoris, ŝtelinte donacon kaj nun ĝin havante. 240
Certe, Aĥilo ne havas galon aŭ eble kuraĝon,
Ĉar vi alie, Atrido, ofendus lin nun lastan fojon."
  Tiel insultis li Agamemnonon, la ĉefon de viroj.
Sed Odiseo la dia al li alvenis rapide
Kaj, rigardinte kolere lin, diris la vortojn minacajn: 245
  "Ho, babilulo malsaĝa, kvankam tondrega kriulo!
Haltu, ne havu kuraĝon sola vi reĝojn disputi,
Ĉar me ne pensas, ke estas iu pli malhonora
Ol vi inter venintoj al Trojo kun la Atridoj.
Tial ne devas vi nomi per via buŝo la reĝojn, 250
Nek kriadi insultojn, nek la revenon persisti,
Ĉar ni ne scias ankoraŭ, kiel finiĝos l' afero,
Ĉu ni, Aĥajoj feliĉe revenos aŭ malfeliĉe.