Paĝo:Homero - Iliado, 1896, Kofman.pdf/43

El Vikifontaro
Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita

Li mem restadis en siaj ŝipoj rapidaj ĉe l' maro
Kaj koleradis en koro Agamemnonon, la ĉefon.
Lia do militistaro sur bordo de l' maro bruanta
Amuziĝadis, ĵetante diskojn kaj ponardegojn
Kaj arkpafante. Ĉevaloj ĉe kaleŝoj staradis 775
Kaj, senokupaj, manĝadis lotoson, malsekan apion;
Sed per kovriloj staradis kuŝitaj iliaj kaleŝoj
En la tendoj; la viroj do, prisopirante Aĥilon,
Forevitantan batalon, inter tendaro malagis.
  Sed jen elpaŝis l' Aĥajoj, kaj kvazaŭ ekflamis la tero, 780
Forte ektremis; kiel sub bato de Tondroĵetanto,
Kiam li sagojn alsendas sur la Tifeoloĝejon
(Kiel oni rakontas), en la Ariman ŝtonegon:
Tiel same ekĝemis la tero sub viroj irintaj,
Ĉar sur la kampo rapidis la militistaro Aĥaja. 785
  Sed al Trojanoj alvenis la ventorapida Iriso
Kun sciigo malĝoja de Zeŭso, de ŝildoportanta.
Ili do faris konsilon ĉe pordo de domo Priama.
Tie premiĝis amase junuloj kaj grizaharuloj.
Kaj apud ili stariĝis l' Iriso rapidefluganta, 790
Ekimitante la voĉon de la Priamido Polito,
Kiu, gardanto de Trojo, espere je siaj piedoj,
Sidis sur tombo altega de Ezieto maljuna,
Rigardante, ĉu iras de l' bordo l' Aĥajaj popoloj.
Lian figuron preninte, eldiris al ili Iriso: 795
  "Ho, maljunulo, vin ĉiam alplaĉas longegaj paroloj,
Kiel en tempo de paco, sed nun proksimiĝas batalo.
Ofte jam, ofte mi estis en sangaj bataloj de viroj,
Sed tian grandan aregon neniam ankoraŭ mi vidis.
Kiel arbarfolietoj laŭ nombro kaj sablo de maro, 800
Ili alvenas sur kampon, por ekataki la urbon.
Vi, ho, Hektoro, precipe vi mian admonon obeu:
Multaj liganoj ja estas ĉi tie en urbo Priama,
Ĉiu popolo el ili lingvon alian parolas;
Ke ĉiu ĉefo nun regu la virojn, kun li kunvenintajn, 805
Ilin ordigu kaj ankaŭ en la batalon konduku."
  Tiel ŝi diris. Hektoro rekonis la voĉon diinan,