Paĝo:Homero - Iliado, 1896, Kofman.pdf/49

Ĉiam junuloj posedas animon ŝanĝeman, kaj kiam
Ilin aliĝas grizulo, vidanta antaŭe kaj poste,
Penas li trovi utilon egalan por ambaŭ partioj." 110
  Tiel li diris. L' Aĥajoj kaj la Trojanoj ekĝojis,
Ekesperinte nun fini la pereigeman militon.
Ili en vicoj starigis ĉevalojn, elsaltis kaleŝojn
Kaj, formetinte armaĵojn, ilin kuŝigis sur teron
Unu apude alian: ĉar estis malvasta la loko. 115
  Sed du heroldojn Hektoro rapide venigis en Trojon,
Por du ŝafetojn alporti kaj tien ĉi voki Priamon.
Ankaŭ la ĉefo Atrido tuj Taltibion forsendis
Al la rapidenaĝantaj ŝipoj, por ŝafon alporti,
Kaj Taltibio rapide obeis al Agamemnono. 120
  Dum al Heleno blankmana aperis diino Iriso
Sub la figur' bofratina, l' edzino de Antenorido,
Reĝo de Helikaono; edziĝis li kun la ĉarmanta
Laodiko, plej bela filino de reĝo Priamo.
Dome Iriso ŝin trovis: ŝi tie teksaĵon laboris 125
Longan, purpuran, en kiun ŝi multajn batalojn enteksis
De la Trojanoj ĉevalobriduloj kaj de Aĥajidoj,
Kiuj pro ŝi suferadis l' ekbatojn de dio Areso.
Al ŝi stariĝis Iriso facilepieda kaj diris:
  "Venu do, kara fratino, kunvidi l' aferojn mirindajn 130
De la Trojanoj ĉevalobriduloj kaj de Aĥajidoj.
Nun ili, antaŭ nelonge militadintoj en valo,
Soifadinte batalon larmelvokantan kaj sangan,
Nun ili staras silente (milito finiĝis), sur ŝildojn
Sin apoginte kaj la ponardegojn en teron ŝovinte. 135
Sed Aleksandro kun la kuraĝulo hero' Menelao
Per ponardegoj la longaj pro vi la batalon komencos,
Kaj kiu venkos, al tiu vi estos la kara edzino."
  Tiel Iriso eldiris, ĵetinte en koron dolĉamon
Pro ŝia edzo unua, patrurbo' kaj ŝiaj gepatroj. 140
Kaj per arĝentaj kovriloj Heleno kovriĝis rapide,
Ĉambron forlasis kaj larmojn el siaj okuloj elverŝis.
Kaj al ŝi sekvis samtempe du servantinoj fidelaj,
Etra Piteofilino kaj l' bovookula Klimeno.