Paĝo:Homero - Iliado, 1896, Kofman.pdf/57

En Meonion ĉarmantan aŭ en Frigion min treni?
Ĉu ankaŭ tie vi havas favoritojn mortemajn?
Ĉar Menelao ĵus venkis la dian heroon Parison
Kaj nun min, la malamatan, volas en hejmon konduki,
Ĉu vi pro tio ĉi venis kun viaj trompemaj ruzaĵoj? 405
Al li sidiĝu vi mem, deturniĝu de dioj senmortaj,
Vian piedon ne metu plue sur sanktan Olimpon,
Maltrankviliĝu por li kaj prizorgu kaj gardu lin ĉiam:
Eble li prenos vin kiel edzinon aŭ kiel sklavinon!
Mi do, neniam mi iros tien, ĉar ja malhonore 410
Estus dividi la liton kun li, ĉar tiam min ĉia
Troja virino insultos, kaj mi jam sen tio doloras."
  Ekkolerinta, al ŝi Afrodito diina respondis:
"Min ne ekscitu, malsaĝa, mi povas kolere vin lasi
Kaj ekmalami vin, kiel mi vin ĝis hodiaŭ amegis. 415
Baldaŭ mi ĵetos la flamon malpacan en ambaŭ popolojn,
En la Aĥajojn kaj Trojon, kaj vi pereos mizere."
  Tiel ŝi diris. Ektimis Heleno la Zeŭsonaskita
Kaj per arĝentokovrilo kovriĝis kaj iris silente.
Nerimarkita de ĉiuj, ŝi Afroditon alsekvis. 420
Kiam ŝi venis en belan domegon de Aleksandro,
La servantinoj rapide sin metis al domlaborado.
Ŝi do, la dia virino, eniris en ĉambron altegan.
Tie la ravridetanta Kiprido seĝon ekprenis,
Ŝi, la diino, ĝin metis kontraŭ l' heroo Pariso, 425
Sur ĝin sidiĝis Heleno, filino de Zeŭso potenca,
Siajn okulojn deturnis kaj jene riproĉis la edzon:
  "Jen de batalo vi venis! Ho, se vi pereus mizere
Tie, de l' viro potenca, de mia edzo unua!
Vi fanfaronis multfoje, ke vi Menelaon kuraĝan 430
Per ponardego kaj mano kaj per kuraĝeco superos,
Iru do nun kaj elvoku vi Menelaon kuraĝan,
Por lin kontraŭbatali. Sed ne! Mi konsilas, trankvile
Restu, evitu vi tiun ĉi blondan heroon Atridon
Kaj arogante vi ne kuraĝiĝu lin kontraŭbatali, 435
Se vi ne volas tuj morti sub la ponardego potenca."
  Tamen Pariso respondis, al ŝi eldirinte la vortojn: