Paĝo:Homero - Iliado, 1896, Kofman.pdf/63

Manon de l' frato tenante; ĉirkaŭe ĝemadis l' amikoj.
  "Frato karega, por via mortigo mi faris la ligon, 155
Vin elmetinte la solan kontraŭbatali Trojanojn.
Nun ili trafis vin kaj ekperfidis la sanktan ĵuradon,
Sed tute vanaj ne estas ĵurado kaj sango de ŝafoj,
Nek vinverŝado, nek manopremado, de ni konfiditaj;
Ĉar kvankam la Olimpano ĉi tion ankoraŭ ne faris, 160
Iam plenumos li tion ĉi, kaj ili kare depagos
Ĉiuj per kapoj iliaj kaj per virinoj, infanoj.
Ĉar mi nun scias certege en mia animo kaj koro:
Iam alvenos la tago, -- kaj falos la sankta Trojurbo,
Reĝo Priamo kaj viroj de l' reĝo ponardotrafema; 165
Zeŭso Kronido, la alta reĝanto, l' eteroloĝano,
Mem kontraŭ ili ŝancelos sian ŝildon teruran
Pro la perfido ilia. Kaj nepre ĉi tio fariĝos.
Sed al mi estos kruela doloro pri vi, Menelao,
Se vi ekmortos kaj nun ektransiros la limon de vivo: 170
Malhonorita mi iros en multsoifatan Argujon!
Ĉar eksopiros nun certe l' Aĥajoj pri tero patruja
Kaj ni forlasos Priamon kaj la Trojanojn gloriĝi
Per Arganino Heleno, kaj via ostaro ekputros,
En la Trojlando kuŝante, ne plenuminte l' aferon. 175
Tiam eldiros ne unu el la fieregaj Trojanoj,
Suren saltinte, sur tombon de Menelao la glora:
""Ke tiel same li ĉiam venĝu, la reĝo Atrido,
Kiel li tien ĉi vane kondukis la virojn Aĥajojn!
Ĉar li jam estas irinta en sian patrujon amatan 180
Kun la ŝiparo malplena kaj Menelaon lasinte.""
Estos dirata de iu, kaj tiam englutu min, tero!"
  Sed konsolante eldiris la blonda hero' Menelao:
"Vi trankviliĝu, neniel timigu l' Aĥajan popolon,
Ĉar ne en loko danĝera vundis min sago la akra: 185
Supre defendis min mia zono brilanta, kaj sube
Mia bindaĵo kaj plato, forĝita de kuproartistoj."
  Al li respondis la ĉefo de viroj, Agamemnono:
Ho, Menelao, amata, ke tio ĉi tiel nun estu!
Sed kuracisto esploros la vundon, sur ĝin li almetos 190