Paĝo:Homero - Iliado, 1896, Kofman.pdf/95

El Vikifontaro
Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita

  "Honto al vi, malhonoraj Arganoj, nur ŝajne tre belaj!
Kiam la dia Aĥilo partoprenadis batalon,
La Trojoviroj ne havis kuraĝon le pordo Dardana
Iri, ĉar ili timegis lian ponardon teruran. 790
Nun malproksime de l' urbo, ĉe ŝipoj ili batalas."
  Tiel ŝi diris, ekscitis kuraĝon en koro de ĉiu.
Sed al Tidido rapidis Ateno la bluaokula.
Ŝi lin tuj trovis ĉe lia ĉevalojungita kaleŝo
Dum li la vundon freŝigis, al li de Pandaro faritan, 795
Ĉar lin la ŝvito tre ŝarĝis kaj ankaŭ la larĝa rimeno
De lia ŝildo, la mano kruel-rigidiĝis pro laco;
Li la rimenon formetis, forviŝis la sangon malluman,
Sed la diino tuŝetis la jugon ĉevalan kaj diris:
  "Vi tre malmulte similas, Tidido, al via naskinto, 800
Kiu, malgranda je kresko, estis bravega heroo;
Vane al li unufoje mi malpermesis batali,
Kiam li tre malproksimen foriris de la Aĥajidoj
Kiel sendito en Tebojn, al la Kadmeanoj multnombraj
(Mi al li diris trankvile ĉe lia festeno domresti), 805
Li, enhavante senĉese kuraĝon en sia animo
La Kadmeidojn elvokis batali kaj ĉiujn li venkis
Sen ia peno, ĉar mi al li tre potencege favoris.
Nun mi por vi tiel same faras favoron kaj gardon,
Kontraŭ la Trojourbanoj al vi mi ordonas batali, 810
Sed aŭ la manoj laciĝis al vi pro penega laboro
Aŭ vin la korpereiga teruro haltigas. Al fino
Vi pli ne estas naskito de la Eneido Tideo."
  Al la diino respondis Tidido, l' heroo kuraĝa:
"Mi vin rekonas, filino de Zeŭso la ŝildotenanta, 815
Tial mi al vi sincere kaj rekte eldiras la veron:
Min nek la korpereiga teruro, nek timo haltigas,
Mi nur memoras la vortojn, kiujn vi mem al mi diris:
Vi malpermesis al mi kontraŭagi la diojn feliĉajn
Ĉiujn, sed se Afrodito la Zeŭsofilino alvenos 820
En la batalon, mi povas ŝin vundi per mia ponardo.
Tial mi mem nun depaŝas kaj ankaŭ al ĉiuj aliaj
Viroj Arganoj konsilas al mi tie ĉi amasiĝi,