MANTELO
100 —
Mantelo. Vasta vesto, ordinaro sen manikoj, kiun oni portas sur la aliaj vestoj. Komparu : Bluzo, b u rn u so , kitelo. Mantilo. Punta kovraĵo de la kapo kaj ŝultroj, kiun portas la hispanaj virinoj. Manufakturo. Fabriko, kie oni produktas komercaĵojn el krudaj materiaioj : manufakturo de tolo. Manuskripto. Skribaĵo destinata esti legata de multe da personoj, esti presita : antikva manuskripto; inanuskriplo slcribita pcr plumo, per rhaŝino. Maro. Granda akvujo de sala akvo : la Norda Maro. M ara. De maro : inara bordo, mara akvo. A pudm ara. Kiu estas apud maro : apudmara banloko. M aristo. Homo, servanta sur ŝipo. M arkolo. Mallarĝa akvujo, kuniganta du marojn : la Gibraltara Markolo. Marasmo. Ekstrema malgraseco kaj perdo de 1’ fortoj, kaŭzita de malsano aŭ maljuneco : maljunula marasmo. Marcipano. Kuko el pistilaj migdaloj kaj sukero. Marĉo. Akvujo de senflua densa akvo kun malseka, mola fundo, konsistarita plejparte el malkomponiĝintaj vegetaĵoj. Mareandi. Disputi pri la prezo, por rioevi pli profitajn kondiĉojn : Oni ne marĉandas ĉe ni, la prezoj estas fiksitaj ! Mardo. Tria tago de la semajno : La dinianĉon sekvas la lundo kaj inardo. Margarino. Artefarita butero el besta graso : Ofte oni falsas la buteron, aldonante al ĝi margarinon. Marĝeno. Apudranda libera parto de paĝo (de libro aŭ de kajero). Marini. Konservi ert vinagro kun spicaĵoj : marini haringojn. M arinaĵo. Marinita manĝajo. Marioneto. - l. Pupo kun movebtaj membroj, movata perŝnuroj aŭ risortoj. 2. Persono sen karaktero, sen propra volo. Marko. Germana monero, valoranta 1 fr. 23 cent. Marko. - l. Signo, montranta la posedanton de la signita objekto : marko sur tolaĵo, komerca marko. - 2. Objekto kun speciala signo ■.ludmarko, poŝtmarko. M arki. Meti markon sur io : marki sian pakaĵon. Markizo. Pranca nobelo, inter la duko kaj princo. Marmelado. Fruktoj kuiritaj kun sukero en densan substancon.
MASTRO
Marmoro. Malmola ka'1'ka ŝtono polurebla, el kiu oni faras plankojn, monumentojn, ŝtupojn, k. t. p. M arm ora. E1 marmoro : murmora statuo. Marmoto(Zool.ĵ. Mambesto el la familio de 1’ sciuroj (Arctomys marmota). Marokeno. Delikata ŝafa aŭ kapra kolorita ledo. Marŝi. Iri per egalaj militistaj paŝoj. Marŝo. - 1. Regula militista iro. - 2. Melodio, laŭ kiu oni rnarŝas. Marŝalo. Generalo de la plej alta rango; kortegano de altarango. Marto. Tria monato de 1’ jaro. Martelo Fera ilo kun ligna tenilo, por enigi najlojn, forĝi feron, k. t. p. M arteli. Bati per martelo. Martiro. -1. Ilomo, kiu suferis terurajn tnrmentojn pro sia religia kredo: kristanaj martiroj.-2. Ilomo, suferanta turmentojn : malsanulo martiro. Maso(Fiz.). Kvanto da materio de korpo. Masaĝo. Premado, frotado de diversaj partoj de la korpo por kuracaj celoj. M asaĝi. Fari masaĝon. M asaĝisto, Homo, kies profesio estas masaĝi. Masiva. Konsistnnta el senintermanka substanco, sen inalplenaĵoj : masiva braeeleto. K om paru : F irm a , fo rtik a , solida. Masko. Artefarita vizaĝo el pentrita kartono, per kiu oni kovras sian vizaĝon, por fariĝi nerekonebla : la maskoj de la karnavalo. M aski. - 1. Surmeti maskon : sin maski. - 2. Kaŝi sub trompa ŝajno : inaski siajninteneojn. Senm askigi. -1 . Demeti maskon : sin senmaskigi. - 2. Montri la veran karakleron de iu, kiu sin maskis : senmaskigi perfidulon. Masoni. Konstrui ei brikoj, ŝtonoj, kunigante ilin per mortero : masoni muron, masoni doinon. M asonisto. Ilomo, kies profesio estas masoni. Komparu : S tu k i.
Masto. Longa ligna peco, sur kiu oni pendigas la velojn. Unu-, du-, trim a sta. Poscdnnta unu, du, trimastojn. Mastiko. Substanco sOlida, por ŝtopi Iruojn, kunigi objektojn. M astiki. Stopi, kunigi per mastiko : mastilci fcnestran vitron. Mastodonto (ZooL). Amerika grandega elefanto de la diluvia epoko (Mastodon giganteus). Mastro. Posedanlo kaj Cefo de domo, de loĝejo, de gastejo : La afabla mastro
