Paĝo:Krilov - Fabloj de I. A. Krilov, 1910, Devjatnin.pdf/36

Jen ĉirkauflugas veturilon,
Jen flankĉevalon helpi ĝi intencas,
Jen sidas sur la kondukilon,
Jen la veturigiston mordi ĝi atencas;
Aŭ la ĉevalojn ĝi forlasas,
La vojaĝantojn tedas, inter ili pasas;
Klopodas ĝi kaj pro laciĝ' apenaŭ spiras,
Zumante laŭte cirkaŭ ĉiu,
Kaj plendas, ke neniu,
Ĝin helpi nun deziras.
La servantaro malantaŭe piediras;
La instruist' al sinjorin' sekretojn diras;
Kaj la sinjoro, forgesinte, kion devis,
Kun servantino en arbar' pri fungoj revis;
La muŝo ĉirkaŭ ĉiuj per zumad' sonoras,
Ke sola ĝi laboras.
Sed dume iom ripozinta ĉevalkvaro
Prosperis jam elrampi el sablaro.
Nu, nun jam glor' al Dio!» diras muŝ' kun ĝojo:
«Sidiĝu, kaj feliĉa estu via vojo;
Kaj mi post tiom da laboro
Ripozos dum duon' da horo».

Ekzistas homoj, kiuj kun fervoro
Al plej diversaj faroj sin sensence metas,
Klopodas, kiam oni ilin eĉ ne petas.