Paĝo:Miĥalski - Prologo, 1929.pdf/14

El Vikifontaro
Ĉi tiu paĝo estis validigita

Nervece turnas-turnas mia penso
foliojn de l’kreiva libr’,
kaj en sonanta preĝ-incenso
eknaĝas rememoroj-vibr’.


Voznesensk, 5 Decembro 1923


Al L. Ivn


En akordoj de l’kor’ impresema
mi agordis mian kreivon
kaj el vivo banala kaj prema
mi transiĝis alian vivon.
Per sonoraj sonaroj mi spiris,
promenante en rimo-aleoj,
kaj literajn ensorĉojn mi diris,
mi, grandegulo-pigmeo.
Sur sonanta ale’ mi renkontis
vivan fonton de vorto-magio, —
mi ne timis plu morton estontan,
ĉar eternas kreeca genio.
Kaj, vagante sur proza bulvardo,
kie stumpoj glatstultaj fieris,
mi renkontis hazarde vin, bardo,
vi modeste kaj grize aperis.