Ĉi tiu paĝo estas provlegita
III
Per akraj strofoj mi traversos vivon,kreante revan riĉon,
amaran forgesante efektivon
kaj malfeliĉon.
El kaĝo de l’ tagvica trivialo
mi celas al mistera transo,
mi — Don Kiĥot naivkristala —,
por esti for de Sanĉo-Panso.
Per trilflugiloj de koloroj-versoj
nuancas mi per skvamoj-asonancoj
kaj ronde-flugas tra la universo
en furioz-ebriaj dancoj.
Por iu « danse macabre », — por mi nur gajo
kaj senfineco de l’ mezuro,
por iu — vintro, sed por mi — floranta majo
kaj brila suno en lazuro.
Ĉu iu kredos mian religion —
ne interesas min ja tio,
sed mi adoras fantazion, —
ĝi estas mia dio.
Kaj antaŭ la altaro de Fabeloj
incensas mi, poeto-pastro;
Virginon de l’ arĝenta astro
adoras mi en himnoj belaj.
