Paĝo:Miĥalski - Prologo, 1929.pdf/28

El Vikifontaro
Ĉi tiu paĝo estas provlegita
IV

En koloroj de vespero am’ fabelas,
lulas senton de la koroj am’,
jen mantelas per etero, jen nebulas
firmamenton je l’ disiĝo-gam’.

Nin ĉirkaŭas freŝgirlando el la floroj,
de l’ muziko bela rava son’...
Vokoj-ploroj el verando kun mistiko
de ribela fluas violon’.

Inspirite de ĉi-sonoj mi cin kisas,
tremas cia kortuŝite brust’,
nin kulisas floraj kronoj... mi cin premas,
dolĉo mia... benas nin arbust’.

Sed jam falis noktaj horoj... mortis kantoj,
kiujn pure najtingalis kor’...
Diamantoj-rememoroj restis nure...
...amaj ĉarmoj pasis for.


Saratov, 14 Decembro 1918.