Ĉi tiu paĝo estas provlegita
VIII
Ĉe abrupto zigzage faŭkanta,ĉe abrupto de alta rok’
staris mi meditanta,
ĉu riski je arog’.
Variis-vibris la deziroj,
kaj svarmis pensoj en la cerb’;
mi sakramentis en aspiroj
al la ĉielo for de l’ ter’.
Sed faŭkis malsupre abrupto
kaj tiris potence al si,
kaj en turmentiga volupto
falis mi.
Sed mi ne atingis la subon
kaj ie kroĉiĝis en mez’,
kaj suĉas min akra inkubo
en la paroksism’ de l’ frenez’.
Voznesensk, 28 Novembro 1922.
