Ĉi tiu paĝo estas provlegita
I
Super urbo pendas nebulo peza,lanternoj palpebrumas;
estas noktomezo
malluma…
Mi straten eliris enpensa, sopira:
min jam vivo tedis
per kutima iro.
Mi oscedis.
Mi spertis en vivo pri multo,
travivis maldolĉon kaj ĝuon;
en mez’ de banalo kaj stulto
mi trovis enuon.
Mi vidis de l’ Scio palacojn,
loĝatajn de alta scienco,
kaj tie nur trovis grimacojn
de saĝa sensenco.
Mi templojn vizitis de Dio,
mi vidis en ili brilpompon,
kaj trovis en masko de pio
profiton kaj trompon.
Mi amis per koro juneca
kaj revis estante poeto,
sed estis en am’ multespeca
ĉiama ripeto.
