Ĉi tiu paĝo estas provlegita
Ruĝa disko elnaĝas en grizekolora ĉielo,
perlas roseroj en vazoj sur floroj,
nuancas panelo
en ĉielarkaj koloroj…
Ludas radioj petolaj sur lipoj de la kuŝantino,
sur lipoj — pokalo de ĝuo…
alloge-incite defalis kovrilo de sur la junino,
postulas la kisojn ŝia neĝblanka genuo.
Ŝi dormas en paco
post laco
pro nokta kares’ malmodera.
— « Virino, adiaŭ!
min vokas «hodiaŭ»
per bruo enurba por laboro afera…»
Velkis ombroj lastaj de l’ mateno, —
ridas tago en sereno
de la suna brilo;
blekas-fajfas la sireno
de aŭtomobilo.
III
Hejmen mi venis. La mastrino leterondonas al mi parfumantan
je subtila odoro de la akaci’.
