Ĉi tiu paĝo estas provlegita
V
Kaj vizitis mi Cin, mia karo,mia helo kaj belo radia;
sur kanapo en la buduaro
jen Ci kuŝis kun simplo gracia
La krepusko de l’ ĉambro ekpendis,
araneis nigraĵojn sur pluŝo;
diafanajn Ci manojn etendis,
kaj ni ambaŭ svenetis en tuŝo.
Sed ne prenis mi Cin. Cin profani?!
Cin, ekamon de mia animo?!
Mi permesis nur kisojn fontani
en ĉi-tiu danĝera intimo.
Piko de kiso… Volupto kaj ardo…
Bril’ de okuloj, dezira rigardo…
Brusto ondanta…
Spiro bruliga, spiro-ponardo…
Ĝuo loganta…
Flustro de nokto… Batbatoj de koro…
Flos’ de parfumoj… Narkota odoro…
Spic’ romantika…
Dolĉo amara… Saniga doloro…
Estu fortika!
Ci ne komprenis mian foriron
tiom nervecan, rapidan,
