Ĉi tiu paĝo estas provlegita
Mi papilio estas,
infan’ de sunradi’,
mi sunbriladon festas
kaj himnas mi al ĝi:
«Nur vi, nur sola vi —
ja estas amo, vero,
eterna poezi’,
eterna junlibero!»
Ĥarkov, 10 Aprilo 1919.
Printempaĵoj
Dediĉas al mia edzino-amiko.
Vento karesis miajn buklojn
Kvazaŭ amatino dum horo de l’ amo;
kisis la vento miajn lipojn —
sur ili mi sentis ebrion de l’ amo.
Mi komprenis grandan sakramenton,
sakramenton de l’ naturo;
mi ekamis arde-flugan venton,
kiu kisis min en puro.
