Paĝo:Prévost - Manon Lescaut, 1908, Vallienne.pdf/75

El Vikifontaro
Ĉi tiu paĝo estas provlegita

Li promesis, ke li parolos al li pri tio, se mi tion deziras. Mi lin kore petegis, ke li faru al mi tiun bonan servon. Post du tagoj, li al mi sciigis, ke G... M... estis tiel kortuŝita pri bonaĵoj aŭditaj pri mi, ke ne nur kredeble li intencis min redoni al lumo, sed plie li montris grandan deziron min koni pli speciale, kaj decidis, ke li min vizitos en mia malliberejo. Kvankam lia ĉeesto ne povis esti agrabla al mi, tamen mi ĝin rigardis kiel proksiman alpaŝon al mia liberigo.

Efektive li venis al Saint-Lazare. Mi trovis en li Sajnon pli gravan kaj malpli malspritan ol tiun, kiun li havis en la domo de Manon: li al mi faris prudentajn paroladojn pri mia malbona konduto: li aldonis, kredeble por justigi siajn proprajn malordojn, ke estas permesite al malforteco de homoj doni al si kelkajn plezurojn, kiujn postulas naturo, sed ke friponeco kaj hontindaj artifikajoj meritas punon. Mi lin aŭskultis kun mieno de submetiĝo, kiu ŝajne lin kontentigis. Mi eĉ ne estis ofendita, lin aŭdinte ellasi kelkajn moketojn pri mia frateco kun Lescaut kaj Manon, kaj pri malgrandaj ka peloj, kiujn, laŭ lia konjekto, li diris, mi devis fari mult nombre en Saint-Lazare, tial ke mi trovis tiel grandan plezuron en tiu pia okupado. Sed bedaŭrinde por li kaj por mi mem li preterlasis kelkajn parolojn, dirante, ke kredeble Manon estis farinta siaflanke tre beletajn pregejetojn en Hospitalo. Malgraŭ tremetoj, kiujn al mi kaŭzis tiu nomo Hospitalo, mi havis sufiĉe da potenco por peti de li dolĉe, ke li klarigu siajn dirojn.

« He! jes, li daŭrigis, de du monatoj ŝi lernas saĝecon en ĝenerala Hospitalo; kaj mi deziras, ke ŝi estu eltirinta el ĝi tiom da profitoj kiom vi. »

Kiam mi estus havinta eternan malliberejon aŭ eĉ morton antaŭestantan antaŭ miaj okuloj, mi ne estus estinta estro de mia kolerego, aŭdinte tiun teruran nov-