Paĝo:Rosenörn - Versaĵaro, 1920.pdf/4

El Vikifontaro
Ĉi tiu paĝo estis validigita

kiu ja min gvidas
ĉiam al la CELO,
dum vi en ĉielo
jam eterne sidas.
Tial por la koro
estas ja feliĉo
tiu ĉi dediĉo,
spite de doloro.


JE ŜIA NOMFESTO

“Ne forgesu la nomfeston
Mian. Certe vi komprenos:
Mi deziras: jes, vi venos:
Mi esperas la ĉeeston.”
Tagon tiel leterdiris
Vi al mi. Mi ne forgesis:
Koron mian dir’ karesis,
Kaj profunde mi sopiris.
Estis dolĉa la ĉeesto:
Mi tutkore vin gratulis;
Sento mian koron lulis
Dum la nia apudesto.
Tiun senton por esprimi,
Mi decidis tujan agon
Ho, la feliĉegan tagon!
Jen, antaŭen! Kial timi?
En vendejo tuj mi mendis
Keston el tre belkoloraj
Floroj; kun esprimoj koraj
Ilin al vi mi jam sendis.
Ĉu vi sentis la kontenton
Pro la faro, mi ne scias;
Sed mi tamen opinias,
Ke vi ĝuis la prezenton.