Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita
Ne por ni la senaga vivado,
Por ni ludu fulmtondr’ en ĉielo,
Ĝis la nubojn en fajrokaskado
De la morto traflugos anĝelo.
Ja ne povas ni ami sincere,
Kiam ĉio rampadas sen forto —
Por plezuroj ni mortis surtere,
Per tranĉilo ni vivas kaj morto.
Aŭ pli bone for armojn, tranĉilojn,
Ni envias ja sorton al ili,
Ni ja volas en sanga deziro
Malamikojn mordadi kaj ŝiri.
Ni la hejmojn trankvilajn eniros,
Kie homoj feliĉaj sonĝadas,
Nia kanto trankvilon disŝiros
Ĝis la homoj kun ni ekvagados.
Se ne lumas radi’ de l’ espero,
Antaŭ ol ekheliĝos la mondo,
En fantoma leviĝu ni rondo
En la sango estingi suferon.
|}
(M. Romanovski).
41. Filo de l’ popolo[1]
Germana
Teksto kaj melodio de H. Pfeil
- ↑ Funebra kanto kantata dum entombigo.