Paĝo:SAT - Proletaria Kantaro, 1924.pdf/112

El Vikifontaro
Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita


Estas ne longa la vojo,
Kiu nun restas por ni:
Baldaŭ ni vidos kun ĝojo
Morton de la tirani’.

Ni suferadis sufiĉe,
Sed nun finiĝis sufer’,
Kaj devas vivi feliĉe
Ni posedantoĵ de l’ ter’!

Estas ni ĉiuj popolo
De l’ sama tero — patrin’,
Kaj sama celo kaj volo
Nun unuigas ja nin!

Ĉiuj ni volis liberon
Por la proletariar’
Kaj liberigi la teron
De la burĝaro kaj car’!

Kaj plenumiĝis la volo
De la proletariar’:
Reĝas de nun la popolo
Kaj malaperis la car’!

Ĉie la burĝ-plutokratoj
Estas en la agoni’,
Kaj ĉiulande la fratoj
Manojn etendas al ni.

Marŝu do, fratoj, sen timo
Post kondukanta nin stel’
Kun la esper’ en animo
Al forloganta nin cel’!

|}

V. N. Devjatnin.