Saltu al enhavo

Paĝo:SAT - Proletaria Kantaro, 1924.pdf/169

El Vikifontaro
Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita

La infanoj ni estas de malgaja ter’,
Ofenditaj sur mortvojoj iris!
Kaj ankoraŭ terurojn ni vidas laŭ ver’,
En la tombon nin oni subpremis!
El la vejnoj la sango verŝiĝis sur voj’!
Por al ili aperu honoro kaj ĝoj’!
Ni ja portis ventegojn de forta regres’,
Kaj pli certe jen kapoj stariĝu, ho jes!
Nin ne kaptos la korvoj, disfrakasas ne,
Kvankam zorgojn sonoras la kant-tono, ve!
Tial ree stariĝu la kapo de mi,
Ĉar la venkon ankoraŭ do vidos ja ni!
Kaj la citro d’ espero sonadu laŭ fort’!
Nia estos la nova, la fortika vort’!


Trad. Progresanoj en Wiipuri.


68. La batalkanto de la ĉina revolucio[1]
Ĉina(Tradukita prozen)

La plejgranda beno sur la mondo estas la libereco.

Kiam la libereco sin bazas sur paco, estas plenumeblaj miloj da mirindaĵoj sur la mondo.

  1. sen melodio.