Ribelu vi! proletoj de uzinoj
Postulu l’frukton de via labor’,
Estu por vi la iloj kaj maŝinoj,
Ĉe gajn’ egalu kiel ĉe dolor’.
Ĉar penas brakoj kaj la cerboj viaj,
La feliĉec’ ebliĝas sur la ter’
Ne kriu plu al la barantoj ĝiaj
La baron for! feliĉ’ iros sen per’.
Revoluci’! por ke la mond’
De egaleco estu rond’.
Revoluci’! por ĵeti for
La tutan kaŭzon de l’dolor’.
Revoluci’! por ke el sciencoj
Pacigaj venu la potencoj,
Per la agad’ kaj la raci’
Stariĝu ni! Revoluci’!
Ribelu vi! kampuloj tro cedemaj
Por la akir’ de l’ kulturata ter’,
Ne estu plu progreson evitemaj
Por vi, por ni, ĝin gardu de danĝer’.
Forprenu de la akaparistaro
La teron por ke estu ĉies ĝi,
Laboru ĝin vi la senpanularo
Al nia pen’ kunigu vian vi.
Rekantaĵo
Ribelu vi! soldatoj la amasoj
Disbatu estrojn de la ŝovinism’,
Ne estu plu la disigil’ de rasoj
ĵetanta sange ilin al abism’.
Pripensu, vi batalas kontraŭ savo
La via, dum strikantojn venkas vi,
Ne estu plu viktim’ de via glavo
Armilojn for! fratar’ venu al ni.
Rekantaĵo