zano. Tre surprizataj ili estis, aùdante pri tiu aventuro.
Ne façila estis la saco comisiita al Adelo, junulino decsep-jara caj sçianta tre malmulte la Anglan lingvon. Oni povas imagi, cio devas esti la loghejo de Angla eminenta politiculo, cun lia grandnombra servistaro caj liaj invititoj, acçeptotaj dum foresto de la dom-gemastroj. Inclinojn sufiche mondumajn havis tiam Adelo Kamm. Shi ne estis timetema. Shi pruvis, cia shi estas: personeto cun firma volo, multe da tacto caj tiom da graçia gajemo, ce chiu ecamis shin. La secvintan jaron, shi restadis siaviçe ciel invititino en la castelo de Pirbright. De julio 1904 ghis januaro 1905, je la tria fojo shi estis tie gastata che siaj Anglaj amicoj caj vojaghis cun ili Scotlandon. Tiam prescaù resanighinta shi shajnis, sed post pli-ol-dujara trancvileço, ecaperis denove la terura malsano cun tia graveço, ce ignori ghin oni plu ne povis.
Mezvintre revenis shi en sian familion, instalitan en « Vallon » (Valeto), poste en « Petit Bois » (Arbareto) sufiche malproxime de Çeligny. Ofte shi iris Genevon pro siaj pianoleçionoj. Shi intime amicighis cun profesorino en la Conser-
