Ĉi tiu paĝo estis validigita
Por ke la manĝoj vane ne pereu,
Edziĝon fari oni nun rapidis.
Ho, pli volonte mi en la infero
Renkontus malamikon plej malbonan,
Ol tagon tiun ĉi alvivi! Ŝajnas
Al mi, ke mi la patron mian vidas...
Horacio
Ha, kie?
Hamleto
En l’okuloj de l'animo.
Horacio
Mi konis lin, li estis brava reĝo.
Hamleto
Li estis homo en plej pura senco.
Al li similan ni neniam vidos.
Horacio
Reĝido, al mi ŝajnas, ke mi vidis
Lin en la lasta nokto.
Hamleto
Vidis? Kiun?
Horacio
La reĝon, vian patron, mia princo,
Hamleto
La reĝon? Mian patron?
Horacio
Trankviligu,
Reĝido, por momento vian miron
Kaj elaŭskultu, kion mi raportos
Pri mirindaĵo, kies la verecon
Atestos ambaŭ tiuj ĉi kolegoj.
Hamleto
Pro Dio, ho, rakontu pli rapide!
