Saltu al enhavo

Paĝo:Shakespeare - Hamleto, 1924, Zamenhof.pdf/40

El Vikifontaro
Ĉi tiu paĝo estis validigita
— 36 —

Fripono! Vi, fripono ridetanta!...
La tabuleton donu! Mi enskribos,
Ke oni povas ĉiam ridetadi
Kaj tamen esti friponeg'. Almenaŭ
En nia lando tio estas ebla. (Li skribas.)
Mi vin enskribis, onklo! Nun al mia
Deviz'! «Adiaŭ kaj memoru min!»
Mi ĵuris.

Horacio (post la sceno.)
Mi ĵuris. Princo! Princo!

Marcello (post la sceno.)
Mi ĵuris. Princo! Princo!Princ' Hamleto!

Horacio (post la sceno.)
Ho, Dio lin defendu!

Hamleto (decide, al si mem.)
Ho, Dio lin defendu!Tiel estu!

Marcello (post la sceno.)
He! Princo! He!

Hamleto
He! Princo! He!He! kara mia, he!
Al mi, birdeto mia, he! mi estas.
Al mi, birdeto mi(Horacio kaj Marcello venas.)

Marcello
Nu, kio do sinjoro?

Horacio
Nu, kio do sinjoro?Kio nova?

Hamleto
Ho, tre mirinde!

Horacio
Ho, tre mirinde!Diru, kara princo.

Hamleto
Vi elbabilos.

Horacio
Vi elbabilos.Ne, pro la ĉielo!