Saltu al enhavo

Paĝo:Shakespeare - Hamleto, 1924, Zamenhof.pdf/42

El Vikifontaro
Ĉi tiu paĝo estis validigita
— 38 —

La scivolecon pri la estintaĵo
Vi venkos, kiel povos. Nun kolegoj,
Amataj kunlernantoj kaj amikoj,
Malgrandan unu peton mi vin petos.

Horacio
Parolu, princo, ni ĝin certe faros.

Hamleto
Neniu devas scii pri l'apero
De nuna nokto.

Horacio kaj Marcello
Ni promesas, princo.

Hamleto
Sed ĵuru!

Horacio
Sed ĵuru!Pro honoro, mi silentos!

Marcello
Mi ankaŭ, pro honor'!

Hamleto
Mi ankaŭ, pro honor'!Sur mia glavo!

Marcello
Ni ĵuris jam, sinjoro.

Hamleto
Ni ĵuris jam, sinjoro.Sed mi petas,
Sur mia glavo ĵuru al mi.

Spirito (sub la tero).
Sur mia glavo ĵuru al mi.Ĵuru!

Hamleto
Ha, mia kara! Vi al ni alrampis?
Nu, bone! La bravul' aŭskultas. Ĵuru!

Horacio
Sed kiel juri?

Hamleto
Sed kiel juri?Ke neniam vi
Parolos eĉ per unu sola vorto