Pri tio, kion en la lasta nokto
Vi vidis. Ĵuru sur la glavo!
Spirito (sub la tero).
Ĵuru!
Hamleto
Hic et ubique? Ŝanĝu ni la lokon!
Al mi, sinjoroj! Metu viajn manojn
Denove sur la glavon kaj ripetu,
Ke vi neniam al neniu diros
Pri la apero de la nokto. Ĵuru
Pri tio ĉi sur mia glavo!
Spirito (sub la tero).
Ĵuru!
Hamleto
Ha, brave, mia talp'! Vi bone fosas!
Pli malproksimen do, amikoj!
Horacio
Dio!
Tre strange kaj neniel kompreneble!
Hamleto
Plej bona estos, se vi ĝin forgesos!
Ekzistas en ĉiel' kaj sur la tero
Pli da aferoj, ol en la lernejoj
Instruas filozofoj, Horacio.
Sed venu! Kaj mi tie ĉi denove
Vin petas, ĵuru: kiel ajn mirindaj
Al vi agado mia poste ŝajnos,
Se eble poste trovos mi utile
Ŝajnigi, ke mi perdis la prudenton, —
Neniam vi kunmetu viajn manojn
En tia formo, nek la kapon vian
Balancu tiel, nek per parolado
Dusenca montru, ke vi ion scias, —
Ekzemple: «nu, ni scias», aŭ «ni povus,
Paĝo:Shakespeare - Hamleto, 1924, Zamenhof.pdf/43
Ĉi tiu paĝo estis validigita
