Paĝo:Tennyson - Gvinevero, kaj aliaj poemoj, 1906, Bicknell.pdf/20

18

 

Simile al la flamo en la vento.
Plu diris mia patro. Unu nokton,
Pri I’ gloraj bataladoj de Arturo
Kantadis la kantisto, kaj pri h,
Ke la homaron preskat li superas,
Kaj ridis li je tiuj kinj diras
Li estas fil’ bastarda de Gorlois.
El kie venis li, neniu scias,
Sed post ventego, kiam ondoj longej
Latilonge la marbord’ de Bud’ kaj Boso
Tondradis, tago tiel paca kiel
Ciel’ okazis: tiam oni trovis
Infanon nudan sur la sablo apud
Malbrila Tintagilo kaj la maro
Kornvala. Tio-ĉi Arturo estas.
Kaj oni tiam nutris lin, ĝis poste
Per mirindajoj li pruvita estis
La Rego, Ankatt lia morto esto
Tiel mistera kiel la niuskigo.
Sed se li povos trovi la vilinon
Kia, pro sia virineco, estos
Al li egala, pro vireco lia,
la mondon ili ambat reformigos!
Sed, je la kantomezo, la kantisto
Balbutis; lia mano de la harpo
Ekfalis; li paligis, Sanceligis
Kaj estus ja falinta, se ali2j
Ne estus tie subtenintaj lin.
Vidajon sian li ne yolis dir,