Paĝo:Verkoj de FeZ, 1935.pdf/113

El Vikifontaro
Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita

ne povis alie agi — mi havis ordonon (alproksimigas sin al la sonorbutono kaj sonorigas).

Klara (timeme observas liajn movojn).

Kelnero I (enkuras).

Huragano (»interokulumas« kun la kelnero, montrante al Klara, kiu tre timeme observas ilin). Alvoku sinjoron Piroto! Kelnero I (kvazaŭ »ion« komprenante). Tuj! (Elkuras). Piroto (eniras post mallonga tempo).

SCENO 17a.

La antaŭaj. Piroto.

Huragano (»okulume« kaj flanke). Laŭ ordono — jen ŝi estas.

Piroto (flanke). Jen la sekreto, kara birdeto! (Li komparas la vizaĝon de Klara kun la portreto). La originalo estas iomete kvazaŭ pli bela, tamen ambaŭ vizaĝoj tre estas similaj.

Klara (tre timeme observas ilin).

Piroto (laŭte al Klara). Via majstredzina moŝto perdis sian karan amikon, ĉu ne? Ne maltrankviliĝu, ni tuj redonos al vi vian amanton.

Klara (flanke). Mian amanton?! — Sankta Dio! Kien mi enfalis? (Laŭte) Mi neniun kaj nenion perdis, mi nenion volas — nur lasu min sola!

Huragano. Laŭ ordono!

Piroto. Ni malaperas. (Foriras kun Huragano).

SCENO 18a.

Klara sola.

Klara. Pro Dio! Kien mi enfalis? (Post momento) Ĉu eble?! — Se jes — mi elsaltos el la fenestro!!