Kuiristino.
Ne brulas… (Kapinvitas ŝin). Venu… pli proksime… aŭskultu ankaŭ iom da diablaĵo. (Metas la aŭdigilon sur ŝian kapon) He?… mirindaĵo! Ĉu ne?
Sonjo (ravite).
Jes… belege!… militista muziko… tratata… tatata… tatat… (ĉiuj laŭtakte piedfrapas)… kaj nun ekzerco… unu… du… tri… kvar,,,
unu,,, du… tr… (Ĉambristino kaptas la orelumon kaj aŭskultas. Enkuras kolerega Sinjorino).
Sinjorino.
Vi ĉiuj tie ĉi?… (al Sonjo) ĉu mi sendis vin por aŭskulti radion?… For! ĉiuj!…
Ĉambristino.
Sinjorino… ili tiel bele ludas kaj marŝas…
Sinjorino.
Montru!… (aŭskultas). Efektive… Militista parado… (ĉiuj almetas la orelojn al la aŭdigilo)… (Enkuras kolera la Sinjoro.)
Sinjoro.
Mil ducent diabloj!… ĉu mi hodiaŭ finos tagmanĝon?
Sinjorino.
Ne kriu… (invitas lin kape).
Sinjoro.
Ne!… mi tuj ordonos forigi la radion!…
Sinjorino.
Ne bruu… ne kriu… venu al mi… (altiras la edzon kaj metas sur lian kapon la aŭdigilon)… sidiĝu!… Nu?… kia diablaĵo?…
