Anguleto por infanoj-esperantistoj.
En regno de Helios (antikva dio de l’ suno) estas granda svarmo.
La potenca reĝo disaŭdigas per reĝa korno al ĉiuj siaj sun-filinoj, la belegaj kaj petolemaj Radioj, urĝan alvokon:
— Aŭskultu ĉiuj! Morgaŭ frumatene ni grandare malsupreniros sur la teron. Malvarma vintro preparas sin for, kaj nun venas regado nia. Prepariĝu ĉiuj kaj memoru — ne hontigi min, dion de l’ suno!… Mi ne ripetos al vi, kion vi devas fari. Vi bone scias. Kiel kutime: varmigi la teron kaj brili malavare. Al riĉuloj pli, al malriĉuloj… hm… nu, vi ja komprenas min…
— Ni komprenas!… Vivu patro nia kaj Sinjoro, potenca Helios!… — ekkriis ĝoje la sun-filinoj.
Nur unu, bluokula kaj bonkora Radieto, ne partoprenis en la komuna ĝojo.
Nur ŝi unu ne komprenis la patron.
Sur la tero estas granda movado. En aero kvazaŭ pendiĝis ia festo. Io ludas, tintas, kantas…
La spirado fariĝis pli facila, kvazaŭ oni per blo-