Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita
Ludoviko, kiom mi memoras, estis vera homarano, laŭ ĉiuj dogmoj de lia postea »Homaranismo«, kiu antaŭiris la inspiron de la lingvo Esperanto. La fajro de »Homaranismo« brulis en lia koro ĝis lia lasta vivospiro. Li ofte parolis kun mi pri ĉi tiu fajro kaj karesis la esperon, ke eble venos tamen la horo, kiam la homaro vekiĝos por la alia, pli bona vivo.
Sed venis la milito, kiu plirapidigis lian morton.
28. VI. 1919.
