Paĝo:Verkoj de FeZ, 1935.pdf/32

El Vikifontaro
Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita

Standardo brilas kaj majestas
Sub harmonia himnokanto.
Koloro ĝia verda estas,
Kaj nomo ĝia — Esperamo…
La junan belan verdostelan
Bruventoj ĝin elpuŝi penas,
Sed fortaj manoj de l’ stelanoj
Standardon sian alte tenas…
Kaj iras mondon himnotonoj
Jen… super ventoj, super bru’…
Potence eĥas ĝiaj sonoj
Pli alte ĉiam, ĉiam plu…
Vidaĵo lasta malaperis…
Mistere tremas mia koro…
Ho, kiam, kiam venos tiu
La plej benita horo?…


»La Revuo« 1906.