Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita
LEGENDO.
Sur pint’ de l’ arbaraj ŝtonkrutaj montaroj
Sunbrilas la reĝa kastelo.
En tiu antikva kastel’ antaŭ jaroj
Reĝ’ iu tronloĝis kruela.
Malsupre en valo, ribele ŝaŭmante,
Rivero el bordoj sin ŝiras…
Pri fluo, pri vivo libera konstante
Ĝi, ŝtonkatenata, sopiras…
De l’ tur’, kies ombro plej ŝirmas reĝdomon
Kaj kie juĝeja flag’ pendis,
La reĝa kapric’ ĉiunokte la homon
En faŭkon riveran mortsendis.
Kaj altenleviĝis ondaro kolera
Al supro, al reĝa trondomo…
Meznokte sur dorso de l’ ondo rivera
Kadavro sin levis — fantomo…
Kadavro sin levis ĝis reĝa fenestro,
Ĝis — kie dormetis, viglante,
Kun glav’ en la mano kruela regnestro,
Pri nova mortigo sonĝante…
